Het Kasteel van Solre-sur-Sambre
Nieuw site : Kasteel van Solre-sur-Sambre
Plan van deze website
1 - Geschiedenis
2 - De Legende van de twee verwoeste torens van het kasteel van Solre-sur-Sambre
3 - De verschillende bewoners van het Kasteel
Eigendom van de familie de Barbençon van 1244 tot 1410
Eigendom van de familie de Mortagne van 1410 tot 1480
Eigendom van de familie de Carondelet van 1480 tot 1628 (148 jaar)
Eigendom van de familie de Merode van 1628 tot 1857( gedurende 229 jaar )
Eigendom van de familie de Wignacourt van 1857 tot 1989 (132 jaar )
Eigendom van de familie de Merode van 1989 tot heden
4 - Kan dat kasteel bezocht worden?
5 - Externe Linken
Over het kasteel
Over het Huis de Merode
Over toerisme in de buurt
Andere Kastelen in de buurt van Solre-sur-Sambre
Andere Kastelen
Over restauranten en hotelen en hotels in de buurt
Andere Kastelen in de buurt van Solre-sur-Sambre
Andere Kastelen
Over restauranten en hotelen en hotels in de buurt
Meteo
Andere
Andere
6 - Foto's
7 - Hoe het kasteel bereiken?
1 - Geschiedenis.
Het kasteel van Solre-sur-Sambre werd gebouwd in de periode van het einde van de dertiende eeuw en het begin van de veertiende eeuw. Na verloop van tijd werd het diverse malen verbouwd. Het iseen parel van locale architectuur en in al zijn pracht bewaard gebleven. Het vertoont de typische bouwstijl van de versterkte kastelen uit de Middeleeuwen en is omgeven door een slotgracht diegevoed wordt door de rivier de Thure.
De grote vierkante slottoren is voorzien van kleine schietgaten die herinneren aan zijn defensief karakter met als doel de verdediging van het graafschap Henegouwen aan de ene kant tegen Frankrijk en aan de andere kant tegen het Prinsbisdom Luik. Volgens de beroemde Tanghe dateert de burcht uit de dertiende eeuw. Zij is gelegen aan de samenvloeiïng van de Samber en de Thure.
Boven de toegangspoort bemerken wij een kruisvenster in steen volgens de oude bouwtrant.
Het kasteel is een belangrijke getuige van de middeleeuwse militaire architectuur van Henegouwen.
Zijn vierkantig grondplan is goed bewaard gebleven en op de hoeken bevinden zich vier ronde torens. In het midden aan de voorkant staat de indrukwekkende slottoren.
Het kasteel van Solre-sur-Sambre vormt een vierkantig plein dat toegankelijk is via de centrale slottoren.
De vier ronde torens versterken de hoeken. De twee zuidelijke torens zijn vernield ( zie legende hieronder ). De twee noordelijke torens daarentegen zijn in goede staat bewaard.
Deze zeshonderd jaar oude burcht heeft de tand des tijds goed doorstaan.
De slottoren, volledig opgebouwd in blauwe steen , is geflankeerd door de twee noordelijke hoektorens ter verdediging van de binnenkoer. Aanvankelijk was er geen verbinding tussen het gelijkvloers en de eerste verdieping tenzij door een ladder die kon opgetrokken worden.
Pas veel later werd deze lacune opgelost. De slottoren heeft een grondoppervlak van 12,70 m bij 11,50 m.De muren zijn naargelang de hoogte meer dan 1,65 m tot 2,30 m dik. Het uitzicht van de constructieaan de kant van het dorpsplein gaat naar het schijnt terug tot de zeventiende eeuw terwijl aan de kant van de binnenkoer de oorspronkelijke ruwe bouwstenen bewaard gebleven zijn.
De omvang van de verliezen in beide kampen, bedaarde de gemoederen en ’s anderendaags stelde de heer van Neuville een compromis voor. De heer van Solre mocht zijn landerijen
De heer van Solre, die maar al te blij was zijn volk en zijn domein te kunnen vrijwaren, stemde toe en tekende zo snel mogelijk het akkoord. Aldus volgens de legende werden de twee vernielde torens van het kasteel van Solre-sur-Sambre nooit heropgebouwd zelfs niet na het verdwijnen van de Heerlijkheid van Neuville.
Eigendom van de familie de Barbençon van 1244 tot 1410.
De sporen van de ophaalbrug zijn verdwenen maar het bestaan ervan wordt bevestigd door de archieven. Zij werd vervangen door een stenen brug.
De slottoren werd in de veertiende eeuw vrij snel uitgebreid met de vier hoektorens en rond de burcht werd een slotgracht aangelegd die gevoed wordt door de Thure.
Oorspronkelijk stonden er waarschijnlijk houten palen tussen de torens en vormden zo een omheining rond een plein met een oppervlakte van 47 X 44 meter.
Naderhand bouwde men met duurzame materialen al naar gelang de plaats met bakstenen of kalksteen om de gevels tussen de vleugels van het gebouw met elkaar te verbinden.
Naderhand bouwde men met duurzame materialen al naar gelang de plaats met bakstenen of kalksteen om de gevels tussen de vleugels van het gebouw met elkaar te verbinden.
De zware zuidelijke torens werden eerst gebouwd en waren drie verdiepingen hoog. Rond 1487 werd door Jean de Carondelet een niveau bijgebouwd met een uitspringende borstwering waarin kijkgaten en vertikale schietgaten werden voorzien.
De daken in peperbusvorm met uitstekende daksparren werden voorzien van vier dakvensters.
Dit gebeurde met de bedoeling de woonruimte uit te breiden en het comfort te verbeteren.
Maar tot vandaag de dag is er nog steeds geen centrale verwarming. De schoorstenen werken wel.
De twee verwoeste torens waren oorspronkelijk ook drie verdiepingen hoog. Het gelijkvloers van de torens doet dienst als kelder. Een binnentrap geeft toegang tot de verdiepingen.
De rondgang rustte op booggewelven waarvan sommige tot zestig jaar geleden nog zichtbaar waren. Kort na de voltooiing van de ringmuur werd een woning gebouwd voor de kasteelheer tegen de westelijke flank van de
In de loop der tijden werden twee kleine gebouwen opgericht tegen de gevels links en rechts van de binnenplaats. slottoren. De kasteelkapel waarvan sprake sinds 1410 is verdwenen. Het is wachten tot 1593 vooraleer aan beide zijden van de slottoren de andere verblijven gebouwd werden. Zij werden toegankelijk vanaf het dorpsplein in de achtiende eeuw langs een dubbele toegangsweg.
Het kasteel bevindt zich op het dorpsplein van Solre-sur-Sambre. Door zijn eenvoud, zijn streng en sober uitzicht draagt het bij tot de schoonheid van deze charmante plaats.
Het wordt door vele experts en liefhebbers van architectuur beschouwd als een van de best bewaarde en mooiste burchten van de provincie Henegouwen.
De adel van de grote personnages en de macht die zij hebben uitgeoefend als bezitter van dit kasteel ( u vindt ze hieronder terug ) benadrukt het belang van Solre-sur-Sambre.
Solre-sur-Sambre is een dorp in de belgische provincie Henegouwen. Het is een deelgemeente van de waalse stad Equelinnes. Het bevindt zich op 11 km van de stad Beaumont, 13 km van de stad Binche, 25 km van Bergen en 16 km van Maubeuge.
2 - De legende van de twee verwoeste torens van het kasteel van Solre-sur-Sambre.
Volgens de legende waren lang geleden de heren van Solre-sur-Sambre en de Neuville in voortdurend conflict aangaande een moerassig jachtgebied, gelegen tussen Solre-sur-Sambre en Merbes-le-Château voorheen genoemd Merbes la Poterie.
De plaats kreeg de naam " Land van Préïl " en was vooral gegeerd vanwege zijn waterwild, dat hier gemakkelijk gedijde.
De heer van Solre maakte aanspraak op het jachtrecht voor zijn landerijen op de rechteroever van de Samber en dit tussen Jeumont en La Buissière.
Anderzijds beweerde de heer van Neuville dat hij een jachtrecht had geërfd voor " Het Land van Préïl ".
Anderzijds beweerde de heer van Neuville dat hij een jachtrecht had geërfd voor " Het Land van Préïl ".
Sedert geruime tijd braken er regelmatig bloedige gevechten uit tussen beide partijen die meestal eindigden op een status quo met heelwat nodeloze slachtoffers.
In die tijd werd de regio getroffen door een enorme droogte met als gevolg een grote hongersnood.
De heer van Neuville maakte van de gelegenheid gebruik om met zijn gevolg de droge bedding van de Samber over te steken en jacht te maken op het wild van het Land van Préïl. Toen de heer van Solre hiervan op de hoogte werd gebracht, verzamelde hij zijn manschappen en opnieuw brak een bloedige strijd uit.
De slag draaide vrij snel in zijn nadeel uit en de heer van Solre zag zich verplicht zich, samen met zijn troepen en zijn familie, terug te trekken in de torens van zijn kasteel.
Bij het invallen van de duisternis omsingelde de heer van Neuville de versterkte burcht van Solre. De voortzetting van het gevecht werd dus uitgesteld tot de volgende dag.
De omvang van de verliezen in beide kampen, bedaarde de gemoederen en ’s anderendaags stelde de heer van Neuville een compromis voor. De heer van Solre mocht zijn landerijen
behouden en het leven van de zijnen zou gespaard blijven op voorwaarde dat hij een akte zou ondertekenen die aan zijn leenheer de toelating verleende te jagen op het Land van Préïl.
Bovendien moesten de twee zuidelijke torens afgebroken worden zodat in alle veiligheid gejaagd kon worden in die omgeving.
De heer van Solre, die maar al te blij was zijn volk en zijn domein te kunnen vrijwaren, stemde toe en tekende zo snel mogelijk het akkoord. Aldus volgens de legende werden de twee vernielde torens van het kasteel van Solre-sur-Sambre nooit heropgebouwd zelfs niet na het verdwijnen van de Heerlijkheid van Neuville.
Deze legende berust, voor zover wij weten, niet op historische feiten. De documenten uit die periode zijn vanzelfsprekend zeer schaars en zijn niet in ons bezit.
Naar het schijnt zou de naam Solre-sur-Sambre afstammen van het keltische woord sol-ara wat betekent modderig water zoals de moerassen waarvan hier sprake was. Het woord " Sambre " komt van de rivier de Samber die door het dorp vloeit.
3 - De verschillende bewoners van het kasteel.
De eerste kasteelheer van Solre-sur-Sambre was Nicolas II de Barbençon,die stierf in 1256. Hij stichtte de abdij van Thure, gelegen ten zuiden van het dorp.
Arnould de Barbençon overleed in 1410.
Eigendom van de familie de Mortagne van 1410 tot 1480.
De dochter van Arnould, Cathérine de Barbençon, trouwde met Gilles II de Mortagne.
Hij werd in opdracht van Filips de Goede ( 1396-1467 )
gevierendeeld op de grote markt van Bergen in 1433 wegens samenzwering tegen de koning. Zijn bezittingen, waaronder het kasteel van Solre-sur-Sambre en het kasteel van Potelles, werden aangeslagen en geschonken aan Antoine de Croy, ( 1385-1475 ), Heer van Le Roeulx en bijgenaamd de Grote. Hij zich haastte om ze opnieuw te verkopen aan de broer en zus van Gilles de Mortagne.
Antoine de Mortagne was de laatste eigenaar van deze familie.
Rond 1480 verkocht Antoine de Mortagne het kasteel van Solre-sur-Sambre aan Jean de Carondelet ( 1429 - 1501 ).
Jean de Carondelet was de eerste voorzitter van het Parlement van de Nederlanden, dat werd opgericht door Karel de Stoute ( 1433-1477 ) in 1473.
Hij werd vervolgens benoemd tot Groot Kanselier van Vlaanderen en Bourgondië door aartshertog Maximiliaan van Habsburg in 1480. Hij had zes zonen en vijf dochters.
Slechts weinigen van zijn vele afstammelingen overleefden en bij het begin van de 17 de eeuw was de familie met uitsterven bedreigd.
Zijn kleinzoon, Ferry de Carondelet ( 1473-1528 ) , was de briljante raadgever van Margaretha van Oostenrijk ( 1480-1530 ) , de regentes der Nederlanden.
Hij werd vereerd met een prachtige graftombe in de kathedraal St Jean in Besançon.
Gedurende 148 jaar was het versterkt kasteel van Solre-sur-Sambre in handen van deze machtige familie.
Eigendom van de familie de Merode van 1628 tot 1857( gedurende 229 jaar ).
In 1628 trouwde de nog zeer jonge Anne-Françoise de Carondelet ( 1615-1668 ) met de eveneens zeer jonge Maximilien-Antoine, graaf de Merode-Montfort ( 07 dec1611-11 nov 1670 ). Door dit huwelijk kwam het kasteel in bezit van de familie de Merode.
De graaf Félix de Merode verbleef op het kasteel tijdens de Belgische Revolutie van 1830. Hij werd geboren in Maastricht op 13 april 1791 en stierf in Brussel op 07 februari 1857. Graaf Félix de Merode was lid van de voorlopige belgische regering en nam deel aan de opstelling van de Belgische Grondwet.
Velen hadden hem graag de kroon van het toekomstig Koninkrijk België willen aanbieden.
Eigendom van de familie de Wignacourt van 1857 tot 1989 ( gedurende 132 jaar ).
Marie-Théoduline de Merode ( geboren in Villersexel op 22 juli 1817 en gestorven in Parijs op 26 februari 1909 ) huwde op 09 augustus 1843 met Alof, markies de Wignacourt ( 1815 - gestorven in Parijs in januari 1897 ).
Bij het overlijden van haar vader, Félix de Merode , in 1857 was Marie-Théoduline erfgename van het kasteel Solre-sur-Sambre en zo kwam het eigendom terecht bij de familie de Wignacourt.
Na hen waren de bewoners achtereenvolgens de markies Alof-Philippe de Wignacourt ( 1847-1925 ), markies Etienne de Wignacourt ( 1876-1945 ) en tenslotte Eliane de Wignacourt ( 1917-2006 ) laatste telg van deze zeer oude en voorname familie.
Eigendom van de familie de Merode van 1989 tot heden.
In 1989 kocht Prins Alexander de Merode ( 1934-2002 ) het landgoed terug van Eliane de Wignacourt.
Prins Alexander de Merode was gedurende bijna vijftien jaar voorzitter van de Vereniging van Historische Gebouwen en Tuinen van België. Hij werd beroemd als jarenlange vice-voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité ( IOC ) en als voorzitter van het Medisch Comité van het IOC. Zijn hele leven stond in het teken van de ethische code in de sport en zijn strijd tegen de dopingpraktijken. Hij was aktief in heelwat sportverenigingen in België.
Momenteel is het kasteel in de handen van Prins en Prinses Amaury de Merode.Het kasteel is momenteel eigendom van Prins en Prinses Amaury van Merode.
Prins Amaury van Merode trouwde in 1984 in Brussel met Nathalie Gillion Crowet, dochter van Baron en Barones Gillion Crowet. Ze hebben een zoon, Aurele. Prins Aurèle de Mérode trouwde burgerlijk met Estelle Hanet op 21 april 2023 in Brussel en religieus op 28 juni 2023 in Taroudant (Marokko).
De Merode is een van de oudste families van Europa. Ze dateren uit de 12e eeuw en hadden belangrijke functies in België, Spanje, Frankrijk, het Heilige Roomse Rijk en Nederland.
De adellijke titels van de familie Merode
Markies van Westerloo (verleend door Filips IV van Spanje) 1626
Prins van Rubempré (Heilig Romeins rijk) 1759
Prins van Rubempré (Koninkrijk België) 1846
Prins van Everbergh (Heilig Romeins Rijk) 1759)
Prins van Everbergh (Koninkrijk Holland) 1827
Prins van Grimberghe (Koninkrijk België) 1842
Prins van Merode (Koninkrijk België) 1929 (Everberg)
Prince of Merode (1930) voor alle familieleden
De Merode is een van de oudste families van Europa. Ze dateren uit de 12e eeuw en hadden belangrijke functies in België, Spanje, Frankrijk, het Heilige Roomse Rijk en Nederland.
De adellijke titels van de familie Merode
Markies van Westerloo (verleend door Filips IV van Spanje) 1626
Prins van Rubempré (Heilig Romeins rijk) 1759
Prins van Rubempré (Koninkrijk België) 1846
Prins van Everbergh (Heilig Romeins Rijk) 1759)
Prins van Everbergh (Koninkrijk Holland) 1827
Prins van Grimberghe (Koninkrijk België) 1842
Prins van Merode (Koninkrijk België) 1929 (Everberg)
Prince of Merode (1930) voor alle familieleden
4 - Kan dat Kasteel bezocht worden?
Deze middeleeuwse burcht is een onbewoonbaar oud fort.
Het is niet gemeubileerd en niet ingericht en dus niet bewoonbaar.
Binnenin heeft het weinig te bieden aan eventuele bezoekers.
De buitenkant daarentegen kan permanent vrij bezocht worden.
Tevens kan men kennis maken met het gezellig dorpje Solre-sur-Sambre en de buurt.
Het is niet gemeubileerd en niet ingericht en dus niet bewoonbaar.
Binnenin heeft het weinig te bieden aan eventuele bezoekers.
De buitenkant daarentegen kan permanent vrij bezocht worden.
Tevens kan men kennis maken met het gezellig dorpje Solre-sur-Sambre en de buurt.
5 - Externe Linken
Over het Huis de Merode
Over toerisme in de buurt
Les Lacs de l'Eau de l'Heure in het nederlands
Erquelinnes tourisme (3 Km van Solre-sur-Sambre)
Beaumont ( 11 Km van Solre-sur-Sambre)
Binche ( 13 Km van Solre-sur-Sambre)
Maubeuge in Frankrijk ( 17 Km van Solre-sur-Sambre)
Bergen (25 km van Solre-sur-Sambre)
Andere Kastelen in de buurt van Solre-sur-Sambre
Kasteel van Fosteau (Leers et Fosteau)
Kasteel de la Hutte (in het frans ( Ressaix))
Kasteel van Ham-sur-Heure ( Ham-sur-Heure)
Andere Kastelen
Over restauranten en hotelen in de buurt
Michelin (schrijf 6560 Solre-sur-Sambre en Belgie als land)
Meteo
Andere
Uidige aktiviteiten de Prins en prinses Amaury de Merode
Prins Amaury de Merode
Réserve Kolonel van het belgishe léger
Prinses Nathalie de Merode
Prins Aurèle de Merode
Als U wil meer informaties krijgen over het Kasteel of over de Prins familie de Merode, U kan onze franse en engelse siten bezoeken. ( linken hieronder )
Foto's
